บำเรอสวาททัณฑ์มาเฟีย

บำเรอสวาท ทัณฑ์มาเฟีย 

 "เธอ" ถูกลักพาตัวมาเพราะเข้าใจผิดคิดว่าเป็นน้องสาวฝาแฝดของตัวเอง

ถูกยัดเยียดให้รับความผิดทั้งๆ ที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วยซ้ำ แต่เมื่อ "เขา" รู้ความจริง

เขากลับปล่อยเธอไปไม่ได้ มันเพราะอะไร !

 

 

 

          “อย่ามายุ่งกับนิน ! นินเกลียดคุณ ออกไป !” เสียงหวานๆ ตะคอกใส่พยายามผลักไส ให้เขาออกไปให้พ้นหูพ้นตาเธอ ไม่อยากเจ็บปวดอีกแล้ว ไม่ว่าเธอจะทำตัวดีเลิศเลอแค่ไหน สำหรับเขาเธอก็เป็นแค่นางบำเรอเท่านั้น

          ลูเซียนชักสีหน้าไม่พอใจคนอุตส่าห์เป็นห่วง กลับมาไล่ให้ไปไกลๆ นี่ถ้าเป็นแอนดริวก็คงจะรีบปรี่เข้าหาเลยสินะ ชายหนุ่มถอยห่างนินิน ก่อนจะยิ้มให้หญิงสาวอย่างเย็นชา ราวกับคนที่ไม่รู้จักกันเลย

          “คิดว่าผมพิศวาสผู้หญิงมากรัก หลายผัวอย่างคุณนักหรือยังไง? ที่ถามก็เพราะไม่อยากให้คุณเป็นอะไร เพราะตอนนี้ผมยังไม่เต็มอิ่มกับเรือนร่างของคุณ !” เสียงทุ้มที่เคยพูดจาอ่อนหวานอ่อนโยน ตอกกลับนิ่งๆ แต่ก็ทำให้คนฟังหัวใจแหลกสลายโดยไม่รู้ตัว เขาเหยียดยิ้มมองผู้หญิงตรงหน้าราวกับเธอเป็นเพียงแค่โสเภณีข้างถนน

          “เพราะอย่างนี้นี่เอง...” เธอพึมพำเบาๆ ก่อนจะยิ้มทั้งน้ำตา สายตาจับจ้องไปที่ระเบียงห้อง หวังให้ธรรมชาติที่สวยงามช่วยบรรเทาความเจ็บปวดที่ถูกคนที่รักทำให้คลายความเจ็บลงได้บ้าง แต่ดูเหมือนมันไม่สามารถช่วยอะไรเธอได้เลย มันเจ็บจนไม่อยากจะมีลมหายใจอยู่อีกต่อไป

          “ที่คุณทำดีกับนิน ก็เพราะว่าคุณเห็นนินเป็นแค่เรื่องบำเรอความใคร่ เป็นเครื่องระบายอารมณ์ของคุณใช่ไหม? การที่คุณยกย่องให้นินเป็นภรรยาของคุณ เป็นนายหญิงของคฤหาสน์หลังนี้ มันเป็นแค่การทำให้นินตายใจใช่ไหมคุณลูเซียน !” ความอัดอั้นตันใจทั้งหมดถูกระเบิดออกมาด้วยความเสียใจและร้าวราน ริมฝีปากบางแค่นยิ้มให้ตัวเองอย่างเวทนาในเคราะห์กรรมที่ตัวเองยังเผชิญอยู่ 

          “ใช่ ! ไม่มีผู้หญิงคนไหนจะมาเป็นนายหญิงของบ้านหลังนี้นอกเสียจากแอนนาคนเดียวเท่านั้น เมื่อแอนนาไม่อยู่แล้ว ผู้หญิงคนอื่นก็แค่ที่ระบายอารมณ์ใคร่เท่านั้น !” ลูเซียนเจ็บปวดไม่น้อยกับสายตาที่เจ็บปวดไม่พอใจของหญิงสาว แต่เขาอยากนินินรู้ว่าการที่เธอโกหกเขา มันทำลายทุกอย่างไม่ว่าจะความเชื่อใจ หรือว่าความรู้สึกดีๆ ในตอนนี้มันแทบไม่เหลือเลย เขาผิดหวังและเสียใจมากที่สุดในชีวิต ! 

 

 

ฝากแฟนเพจของไรท์เตอร์ด้วยนะค่ะ เเวะเข้าไปคุยกันได้เลยนะ